دکتر امير محبيان معتقد است که دولت حسن روحاني راه دشواري در پيش دارد.

روزنامه رسالت در سرمقاله امروز خود به قلم امير محبيان نوشت:
پيروزي دکتر حسن روحاني، کانديداي مستقل در انتخابات رياست جمهوري مبداء پيدايش تحليلها و گمانه زني هاي بسياري پيرامون آينده شده است.‏

اصولگرايان نيز به‌عنوان يک جريان قدرتمند اجتماعي هرچند حسن روحاني کانديداي آنها نبود ولي ظاهراً چندان از پيروزي او سرخورده نشده و عمدتاً با رويکردي مثبت با اين پيروزي مواجه شده‌اند. چون  به‌دليل آنکه حسن روحاني هرچند به هسته‌هاي سخت جريانات اصولگرا نزديک نبود ولي بيگانه با جريان اصولگرايي هم دانسته نمي‌شد. عضويت در شوراي مرکزي جامعه روحانيت هرچند در اقليت ، موردي نيست که ناديده انگاشته شود.‏ از نظر اصولگرايان، حسن روحاني قابل مقايسه با افراطيون طيف اصلاح‌طلب نبوده و با لايه‌هايي از اصولگرايان ميانه‌رو ارتباطات بسيار خوبي داشته و دارد.‏

امّا از سوي ديگر، اصولگرايان بايد چگونه رابطه‌اي را با دولت حسن روحاني تنظيم نمايند؟ نيروي پيشران استراتژيک دولت حسن روحاني چيست؟ مطالبات اصلاح‌طلبان؟ اصولگرايان؟ يا ترکيبي از مطالبات نظام سياسي و توده مردم که جمعاً مطالبه ملي نام مي‌گيرد؟ يا لابي هاي پنهان سياسي؟‏ تيم دولت چگونه سامان مي‌يابد؟ با چه نيروها يا طيف‌هاي فکري و سياسي؟ اصلاح‌طلبان؟ کارگزاران؟ يا ميانه روهاي جريانات سياسي موجود؟ ‏ دولت حسن روحاني چگونه دولتي خواهد بود؟ تکرار دولت هاشمي؟ تکرار دولت خاتمي؟ يا ضد دولت احمدي نژاد؟ يا دولتي ميانه رو و بهره مند از نقاط قوت همه دولتها و بدور از نقاط ضعف همه دولتهاي پيشين ؟

ترديدي نداريم که "تغيير" مي تواند سرچشمه "فرصتهاي نوين" باشد.‏ شعاري که دولت حسن روحاني برگزيده يعني "عقلانيت و اعتدال"، شعاري ارزشمند است، کدام خردمندي است که خواهان موفقيت عملي اين شعار و طريق نباشد ؛ولي چه شعارهاي زيبايي که در عمل جز يأس به ارمغان نياورد. به هيچوجه قصد نداريم که پيشاپيش در برابر دولت نوپا، از يأس و نااميدي سرودي بخوانيم ؛اما چه کنيم که تجربيات روزگار قوه خوشبيني ما را تحليل برده است اما با آخرين مانده هاي خوشبيني ودوستانه نکاتي را به رئيس جمهور منتخب متذکر مي شويم؛ اين هشداري دوستانه به دولتي محترم و منتخب ملت است که:‏

برنامه ريزي نکردن يعني برنامه‌ريزي کردن براي شکست. دولت "حسن روحاني" راه دشواري را پيش رو دارد. افراطيون دو طرف مترصد فرصت براي به زيرکشيدن و ناکارآمد نشان دادن دولت اعتدال هستند، مواجهه بدون برنامه با اين گرايشهاي افراطي شکست قطعي را به دنبال خواهد داشت.‏

به دلايلي که در زمان مناسب واشکافي خواهم نمود، دولت دکتر حسن روحاني آسيب پذيرترين دولت است، ضمن آنکه اين دولت توانايي بهره گيري از بالاترين ظرفيتها را هم در اختيار دارد، يعني ظرفيت نيروي انساني خردگراي هر دو جناح. فعلاً دو قوه ديگر بناي تعامل سازنده با دولت حسن روحاني را دارند که اين امر بي ارتباط با نوع تعامل آنها با دولت پيشين نيست. چنانچه وزراي معرفي شده دولت دکتر روحاني با درايت و حساسيت لازم گزينش نشوند و اولين "نه" را از مجلس دريافت کند، اين "نه" ممکن است چراغ سبزي براي اعمال فشار در همه وجوه به دولت نو پا باشد.‏

‏ مسير عبور دولت اعتدال در شعار بسيار فراخ ولي در عمل بسيار تنگ است و تندروها در اطراف آن موضع گرفته اند. درايت دکتر روحاني و مديريت هوشمندانه شرايط و توقعات به مرور اين مسير را فراخ و نهادينه خواهد ساخت به شرطي که دکتر روحاني پيش از شروع رسمي کار دولت خويش ؛"مهندسي الزامات" و "مديريت توقعات و برداشت ها" را در دستور کار خود قرار دهد.‏

سياست کنوني اصولگرايان در قبال دولت روحاني، سياست "صبر و انتظار" البته با نگاه مثبت است. اميدواريم که "دولت دکتر روحاني" ارزش اين نگاه مثبت را در عمل قدر بداند.‏

منبع: حزب نواندیشان ایران اسلامی