این روزها خبرهای خوبی از سفر رئیس جمهور عزیزمان به امریکا به گوش می‌رسد و دل همه ایرانیان و دوستداران ایران را پر شعف و شور می‌کند. لازم است در اینجا از رئیس جمهور محترم و تیم همراه تشکر کنیم.

با وجود همه خوبی‌ها، مسائل ریز دیگری هم مشاهده شد که البته امیدواریم در حد همین ریز بودن باقی بمانند و روزی معضل عظیمی برای کشورمان تبدیل نشود. صحبت تلفنی رئیس جمهور ایران با رئیس جمهور امریکا بدون اینکه امریکا کوچک‌ترین تغییری در عملکردهایش داده باشد، نشانه خوبی نیست و این زخم کوچک می‌تواند برای تیم دارای دیابت آقای روحانی به دمل چرکینی تبدیل شود که هستی آن‌را به باد دهد. امریکایی‌ها نشان داده‌اند که قابل اعتماد نیستند. به اعتقاد من امریکایی‌های دنبال فرصتی هستند که اطلاعات مهم علمی و هسته‌ای کشورمان را دراختیار بگیرند؛ تا به‌وسیله آن بتوانند ضربه اساسی را بر کشورمان در وقت مناسب وارد کنند بدون اینکه مقامات ایرانی بفهمند از کجا ضربه خورده اند.

البته اقدامات دولت کارگزارانی آقای روحانی را نباید نادیده گرفت که این روزها همه سایت‌ها و حتی وبلاگ‌هایی که کوچک‌ترین انتقاد به دولت روا داشته اند را فیلتر می‌کنند و اجازه انتشار هرگونه انتقادی با سیاست خارجی دولت را برنمی‌تابند، کاری که در هشت سال گذشته در دولت برادر عزیزمان جناب آقای دکتر احمدی نژاد هیچ وقت بروز نیافت. در دولت گذشته همه رسانه‌ها آزادانه علیه دولت می نوشتند ولی هیچ کس نه فیلتر می کرد و نه مؤاخذه ولی در دولت فعلی حتی وبلاگ‌هایی کم مخاطب هم فیلتر می‌شوند آن‌هم به بهانه نقدی کوچک.

در پایان لازم است متذکر شوم، آقایان کارگزارانی از گذشته عبرت بگیرند؛ ممکن است با امپریالیسم رسانه‌ای چند صباحی سرپا بایستند، اما مردم هیچ وقت از حقوق مسلم خود عقب‌نشینی نمی‌کنند و به جای آن کارگزاران را به عقب می‌رانند.